Transalp van Merano naar Glurns/Glorenza

Vanaf Merano is onze weg geplaveid door de Romeinen onder leiding van opperwegenaanlegger Claudia Augusta. Een combinatie van keizer Augustus (tot aan de Reschenpass) en keizer Claudius (tot in Beieren over de Fernpass). De weg ligt er op en top bij. Geen stukje onverhard te bekennen. Voor ons een rustdag met zestig kilometer tot Glurns/Glorenza. Inderdaad we zitten in tweetalig Italië dat zich voordoet als Oostenrijks Tirol. De Romeinen hebben kosten nog moeite gespaard en het fietspad ruim bemeten met rustplekken en Bike Cafés. Alleen brood, bonen en linzen ontbreken daar op het menu. Maar we zien ook geen Romein te paard. 

In het vertrouwen dat we de allermakkelijkste etappe ooit voor ons hebben, verkennen we in de ochtend Merano en de vrijdagmarkt. Veel koopwaar, maar geen plaats in onze tassen. Dat is heilzaam. Teruggekomen bij het hotel stuiten we op de eregalerij van beroemde gasten. Wie is er niet geweest, zouden we zeggen. Natuurlijk Sophia Loren, Claudia Cardinale, Romy Schneider. En uit de VS Robert Redford, Al Pacino, Elvis Presley. Van wat langer geleden: Laurel en Hardy. En gasten die onze weg in Nepal in december 2019 ook al kruisten: The Beatles in hun vroege jaren (zie onze reisblog over Nepal: Nepal-blog).

We stappen op de fietsen, zoeken een goeie positie en fietsen weg. We rekenen op een gemiddelde stijging van 1% (600 meter in 60 kilometer), maar al snel is het even venijnig steil. Om daarna helemaal af te vlakken. Windje in de rug. We hoeven bijna niet te trappen. Bij wijze van spreken dan. We voelen de vorige vijf dagen behoorlijk in onze benen. Als we halverwege langs een hip café komen, gaan we voor wat extra brandstof. Pasta, patat, salade met cola. De laatste 30 kilometer trappen we gedachteloos weg. We boeken de laatste kamer die nog vrij is in de wijde omtrek van Glurns. Daar hadden we niet op gerekend. Het is spitsuur in dit deel van Italië. We zijn gewaarschuwd voor de komende dagen.